Insygnie Cechowe i sztandar Cechowy

przez riv

Cechy rzemieślnicze, jedne z najstarszych formacji samorządowych zawsze dążyły do posiadania własnych symboli. Insygnia i sztandary cechowe stawały się symbolami tradycji rzemieślniczej i dowodem ciągłości działania. Cech Rzemiosł Różnych w Gnieźnie posiada kilkanaście sztandarów, które przetrwały czasy wojny i okupacji. Niestety, po wojnie nie odnalazły się insygnia ani inne atrybuty wcześniejszej działalności. Od dnia 19 marca 1998 r. przywrócone zostały insygnia starszyźnie cechowej. Ceremonia nałożenia odbyła się w kościele Parnym podczas uroczystej mszy św. w dzień Świętego Józefa – pierwszego rzemieślnika, patrona wszystkich rzemieślników. Nałożenia insygniów poświęconych przez duszpasterza rzemiosła – ks. kanonika Jana Kasprowicza w obecności zaproszonych gości i braci rzemieślniczej dokonali: prezydent miasta Gniezna – Bogdan Trepiński i prezes Izby Rzemieślniczej w Poznaniu – Jerzy Bartnik.

Nasze insygnia wykonane zostały w srebrze jako niepowtarzalne rękodzieło poznańskiego rzemieślnika artysty – pana Marka Cichockiego. Prace projektowe prowadzone były pod nadzorem historyka sztuki ks. kanonika Jana Kasprowicza i oparte o zdjęcia i opisy wydawnictw albumowych z jego biblioteki.

Centralnym elementem insygniów jest współczesny znak rzemiosła polskiego. W insygniach starszego cechu dodatkowo umieszczono herb Gniezna. Wśród ogniw łańcuchów wprowadzono również herb archidiecezji gnieźnieńskiej składający się z podwójnego krzyża metropolitarnego i tarczy zawierającej pośrodku różec świętowojciechowy. Te znaki łączą dwa szesnastowieczne orły z czasów, kiedy kreowała się Rzeczpospolita, ze skrzydłami wzniesionymi do lotu, mającymi symbolizować nieskrępowaną działalność rzemieślniczą i nadzieję na wzlot rzemiosła. Łańcuch, natomiast, symbolizować ma ogniwa więzi naszego środowiska.

Przedstawiciele cechu naszego miasta, jednego z największych w Izbie, do tej pory występowali, w odróżnieniu od dużo mniejszych cechów, w bardzo skromny sposób. Teraz, po uzyskaniu insygniów, mamy możliwość lepiej reprezentować gnieźnieński cech, zgodnie z rangą naszego historycznego grodu oraz przypominać o długiej i dobrej tradycji rzemiosła gnieźnieńskiego.

Chciałbym zapewnić, że przyjęte przez starszyznę insygnia traktujemy wyłącznie w kategorii symbolu odpowiedzialności w naszej służbie dla braci rzemieślniczej i lokalnego społeczeństwa, w celu wypełniania zobowiązań wobec najlepszych tradycji rzemieślniczych.

Stefan Pokładecki
Starszy Cechu

FUNDATORZY NOWEGO SZTANDARU CECHOWEGO

1. Henryk Kaczor

2. Stefan Pokładecki

3. Kazimierz Majorczyk i synowie

4. Barbara i Piotr Gróźniak

5. Andrzej Kostenski

6. Eugeniusz Pawlikowski

7. Piotr Kaczmarek

8. Robert Kaczor

9. Seweryn Kamiński

10. Zbigniew Misior

11. Małgorzata i Tadeusz Hoppe

12. Paweł Chudowski

13. Krzysztof Durczak

14. Kazimierz Gołańczyk

15. Anna, Henryk, Tomasz Ignasiak

16. Ryszard Jankowski

17. Bolesław Krieger

18. Jan Lebizon

19. Józef Luboński

20. Wiesław Maciejewski

21. Leszek Michalak

22. Tadeusz Miękiszak

23. Ryszard Niemann

24. Henryk Nowaczyk

25. Włodzimierz Olejniczak

26. Roman i Tomasz Olszanowski

27. Jerzy Pankowski

28. Stanisław Przybylski

29. Krystyna i Stefan Sanok

30. Zygfryd Słomowicz

31. Teresa i Andrzej Skrzypczak

32. Czesław i Czesława Szalaty

33. Zenon Wesołowski

34. Małgorzata i Andrzej Mikołajczak

35. Adam Splis

36. Jerzy Szałek

37. Józef Kryskowiak

38. Ryszard Rubel

39.Rzemieślnicy z Gminy Kiszkowo

40. Rzemieślnicy z Gminy Kłecko

41. Rzemieślnicy z Żydowa

42. Cech Rzemiosł Różnych w Koninie

43. Cech Rzemiosł Różnych w Wągrowcu

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Akceptuje Dowiedz się więcej

Privacy & Cookies Policy